Na ruim een jaar (bijna) volledige afwezigheid mogen we eindelijk weer de scholen langs om voorlichtingen geven! Het nieuwe schooljaar is alweer een tijdje bezig en dat betekent dat er ook weer aanvragen worden gedaan om voorlichting te komen geven. Afgelopen week werden we onder andere verwelkomd bij ROC van Twente in Hengelo. Chris neemt je mee door deze dag.
Het is 8:30uur, Carin en ik hebben afgesproken in Eibergen om vanuit daar samen richting ROC van Twente in Hengelo te rijden. Vandaag geven we 3 voorlichtingen op de opleidingen van Management support. 2 eerstejaars klassen en 1 derdejaars klas. Tijdens de autorit kletsen we bij en bespreken we nog even wat we gaan doen tijdens de voorlichtingen. Om 9:00 uur rijden we door de slagbomen bij het ROC en parkeren de auto. Gelijk zien we de regenboogvlag al wapperen. Eenmaal binnen staan de docenten ons al op te wachten zoals afgesproken. Een goed begin van de dag en een warm welkom. Ze laten ons het lokaal zien waar we de hele ochtend voorlichting mogen geven. We zetten de stoelen in een kring en zorgen dat de computer en het bord startklaar staan om meteen te kunnen starten zodra de leerlingen binnen zijn. Alle leerlingen zijn mooi op tijd binnen en om 9:30 uur kunnen we starten. We beginnen altijd met een korte introductie van onszelf en het COC, zo ook nu. Daarna begin ik met het uitleggen van het genderbread. Aan de hand van een tekening leg ik uit wat het verschil is tussen genderidentiteit, genderexpressie, seksualiteit en geslacht. Vervolgens doe ik mijn verhaal als eerste. De reacties gaan van verbazing naar een applaus met respect. Dat is het mooie aan een persoonlijk verhaal. Je geeft iets een gezicht, daardoor komt het dichtbij en maak je het echt en normaal. Vaak merk je dat je, door je verhaal te doen, respect afdwingt bij de studenten. Ze nemen je serieus en worden oprecht geïnteresseerd in het onderwerp. Dat maakt dat er daarna verschillende vragen komen. Deze beantwoord ik, waarna Carin de casus, ‘Flikker op, homo!’, met de studenten bespreekt. Hierin wordt een gebeurtenis geschetst die op elke school voor zou kunnen komen. De studenten wordt gevraagd hoe zij zullen reageren. Dit levert een mooie interactie op tussen ons en de studenten, maar ook tussen de studenten zelf. Na deze casus is er nog tijd genoeg waardoor we besluiten dat ook Carin nog haar persoonlijke verhaal kan vertellen. Ook daar komen mooie reacties op met veel vragen. Afsluitend laten we de studenten nog anoniem vragen stellen. Het is duidelijk dat dit een laagdrempeligere manier is waardoor er meer vragen worden gesteld. Na deze beantwoord te hebben is het uur alweer om en is de eerste voorlichting klaar. We hebben even tijd om na te bespreken en wat aanpassingen te maken voor de volgende voorlichtingen. Hierna hebben we namelijk nog 2 klassen te gaan.
Om 13:00 uur is de laatste voorlichting klaar. De leraren bedanken ons met een kleinigheidje. Zowel de leraren, studenten, als Carin en ik hebben een leerzame en leuke ochtend gehad.
De terugweg in de auto bespreken we de ochtend na. Er zijn altijd wat dingen die beter konden, maar er zijn ook veel dingen goed gegaan. Vooral de verrassende, positieve reacties zijn ons bij gebleven. En dat is precies de reden dat we deze voorlichtingen geven.
We werken met een groep voorlichters van zo’n 15 personen. Elke voorlichting wordt op tijd aangevraagd zodat alle voorlichters zich op tijd in kunnen schrijven. Elke les wordt gedaan door 2 voorlichters zodat je nooit alleen voor de klas staat. We zijn altijd op zoek naar nieuwe voorlichters! Ben je geïnteresseerd? Kijk dan op https://www.coctwenteachterhoek.nl/over-het-coc/word-vrijwilliger/ en meld je aan als voorlichter!